دوشنبه, ۹ فروردين ۱۳۹۵، ۰۸:۱۰ ق.ظ
بامو، (به آلمانی: BMW) که کوتاه شدهٔ عبارت (به آلمانی: Bayerische Motoren Werke) به معنای صنایع موتوری بایرن است، یک شرکت خودروساز آلمانی است، که از تولید کنندگان بنام خودروهای لوکس و موتورسیکلت در جهان بشمار می‌آید. دفتر مرکزی این شرکت در شهر مونیخ قرار دارد.
شرکت بامو در سال ۱۹۱۶ توسط فرانتس یوزف پوپ تأسیس شد. این شرکت هم‌اکنون مالک شرکت‌های رولز-رویس موتور کارز و مینی می‌باشد. در سال ۲۰۱۲ ب ام‌و شمار ۱٫۸۶۱٫۸۲۶ دستگاه خودرو تولید کرد و به‌عنوان چهاردهمین خودروساز بزرگ جهان شناخته شد.
تاریخچه
کارخانه ب ام و در سال ۱۹۱۷ به عنوان یک کارخانه تولید موتور هواپیما تأسیس شد. در سال ۱۹۱۸ و با پایان جنگ جهانی اول، کارخانه به دلیل قطعنامهٔ ورسای مجبور شد که بخش تولید موتور هواپیمای خود را متوقف کند. این کارخانه تا سال ۱۹۲۳ تنها موتور سیکلت می‌ساخت و با برداشته شدن تحریم‌ها در سال ۱۹۲۸ آغاز به تولید خودرو کرد.
نخستین خودروی تولیدی ب ام و، دیکسی بود، که بر پایه آستین ۷ و تحت لیسانس شرکت موتور آستین تولید شد.
نشان این کارخانه از شکل پره‌های ملخ در حال چرخش هواپیما الهام گرفته شده است. این نشان در سال ۱۹۲۹ مورد تأیید این کارخانه قرار گرفت.
عوامل زیادی در طراحی چنین نشانی تأثیر داشتند که در این میان می‌توان به پرچم ایالت باواریا که به رنگ آبی و سفید است و همچنین کارخانهٔ موتورسازی راپ که آن هم در باواریا بود و رنگ‌های آبی و سفید را در نشان خود به کار برده بود؛ اشاره کرد. نخستین موفقیت این شرکت تولید هواپیماهای IIa inline-six بود که در زمان پیکارهای جنگی ایجاد شد. در هنگامهٔ جنگ جهانی دوم نیز ب ام و دوباره دست به تولید هواپیما و موتورهای آن برای نیروی هوایی آلمان زد.
پس از جنگ دوم جهانی و مواجهه بخش خودروسازی کارخانه در سال ۱۹۵۹ با دشواری‌های مالی جدی، سهامداران باید تصمیم می‌گرفتند که تولید خودرو را ادامه دهند یا کارخانه را معلق کنند. آن‌ها پس از بررسی‌ها، تصمیم گرفتند به کار خود ادامه دهند. ب ام و حق تولید خودرویی ایتالیایی به نام ایزو ایستا را خریداری نمود. تولید این خودروی کوچک با نیروی محرکهٔ موتورسیکلت‌های ب ام و باعث سود دهی و موفقیت نسبی دوبارهٔ کارخانه شد و آن را از ورشکستگی نجات داد. در همان سال بود که ۴۵٪ سهام این شرکت توسط خانواده کوانت خریداری شد و بقیه نیز به صورت عمومی به مردم واگذار شد.
ب ام و در سال ۱۹۶۶ کارخانهٔ هانس گلس واقع در دینگل فینگ آلمان را خریداری نمود. چنین رایج است که دلیل اصلی خریداری این کارخانه، دستیابی به دانش تولید تسمه تایم برای موتورهایی با میل سوپاپ در بالا، بوده است. از آن پس خودروهای گلس با آرم ب ام و عرضه می‌شد.
در سال ۱۹۹۲ ب ام و شروع به خریداری یک تأسیسات عظیم طراحی در کالیفرنیای آمریکا کرد که پیش از این متعلق به استودیو DesignworksUSA بود. تملک کامل این تأسیسات تا ۱۹۹۵ به طول انجامید.
ب ام و در سال ۱۹۹۴ گروه انگلیسی روور، شامل برندهای تولیدی روور، لندروور و ام جی را خریداری کرد. پس از شش سال زیاندهی شدید در سال ۲۰۰۰ ب ام و تصمیم به فروش روور گرفت. ام جی و روور به کنسرسیوم فینیکس و لندروور به شرکت فورد فروخته شد؛ ولی ب ام و در مقابل، حقوق مربوط به مینی و رولزرویس را به دست آورد.
در سال ۲۰۰۲ طراحی خودروهای ب ام و دچار تغییرات شدیدی شد. از آن جمله می‌توان به طرح‌های رادیکال ب ام و سری ۷ و ب ام و زد ۴ به وسیله کریس بنگل طراح ارشد معروف ب ام و اشاره کرد. در فوریه ۲۰۰۹ کریس بنگل اعلام کرد پس از هفده سال از ب ام و جدا خواهد شد. از آن زمان آدریان فن هایدونک هلندی که معاون و دست راست کریس بنگل به شمار می‌رفت در سمت رئیس بخش طراحی ب ام و جایگزین او شده است.
در ژانویه ۲۰۱۲ ب ام و توسط فوربس به عنوان خوشنام‌ترین برند خودرویی دنیا شناخته شد
۰
۰
۹۵/۰۱/۰۹
